Gaur, abenduaren 18an, migratzaileen giza eskubideen urraketa salatu nahi dugu, bigarren mailako herritar eta eskulan merke bihurtzen gaituzten politika publikoen bidez.
MIGRAZIOETARAKO EUROPAKO ITUNA, ATZERRITARREI BURUZKO LEGEA eta udalen politika publikoak salatzen jarraitzen dugu; izan ere, pertsona guztiengana baldintza berdinetan iristea ahalbidetzen ez dutenak, hala nola erroldatzeko eskubidea,eta erroldarik gabe ez gara existitzen.

Gaur hemen gaude ahotsa altxatzeko, ahotsik ez duten pertsonengatik, gerrak eta gatazka armatuak beren jatorrizko herrialdeetan ziurgabetasunez beteriko bidaia batean sartzera behartu dituztenengatik, oinarrizkoena bilatuz: bakean bizitzeko aukera.

Gatazka belikoen historia suntsipen istorioa da, suntsitutako familiena, lur suntsituena. Gerra bakoitzean, gehien sufritzen dutenak ez dira armak daramatzatenak, lekualdatzen dituztenak baizik.

Sistema global bidegabe baten biktima diren haurrek, emakumeek eta gizonek etxetik ihes egin behar izaten dute, ezagutzen duten guztia atzean utzita, segurtasuna aurkitzeko itxaropenagatik.

Funtsezko zerbait aitortu behar dugu: inork ez du aukeratzen lekuz aldatua izatea. Aukera izanez gero, inork ez luke etxea eta sustraiak utziko, eta arriskuz betetako bideari ekingo lioke. Migratzaileak ez dira mehatxu bat, beren herrialdeetako indarkeria eta baliabideen arpilatzea betikotzen duen sistema ekonomiko eta politikoaren biktimak dira.

Testuinguru horretan, xenofobia eta migratzaileekiko arbuioa ankerrak izateaz gain, guztiz hipokritak dira. Mundu globalizatu batean bizi gara, non potentzia handiek gatazkan dauden herrialdeetan esku hartzen duten, beren baliabideak arpilatzen dituzten eta gero sortu duten kaosetik ihes egiten dutenei babesa ukatzen dieten.Beste ikuspegi bat proposatzen dugu:

Harrera duineko politikak: Ireki ditzagun ateak babes bila dabiltzanentzat. Eman dezagun benetako laguntza hezkuntzan, osasunean eta enpleguan, besteak beste.

Militarismoaren eta inperialismoaren salaketa: Gerrak ez dira saihestezinak, interes ekonomiko eta politikoen emaitza dira. Gatazkatik onura ateratzen dutenak aipatu behar ditugu, eta herrialde subiranoetan atzerriko esku-hartzearen amaiera eskatu behar dugu.

Elkartasun internazionalista: Ezin gara diskurtsoan geratu. Solidaritateak aktiboa izan behar du. Migratzaileen eskubideen alde borrokatzea mundu bidezkoago baten alde borrokatzea da.

Datozen direnen aberastasun kulturalak, esfortzuak eta erresistentziak aberastu egiten dituzte gure komunitateak.

Horiek defendatzea ez da betebehar moral bat bakarrik, langile-klasea zatitzen eta ahultzen duen gorrotoaren aurka borrokatzeko modu bat da.

Gerrarik, mugarik, esplotaziorik gabeko mundu baten alde! Babesa bilatzen dutenen bizitza eta duintasunaren alde, esaten dugu: Inor ez da ilegala!
Eskerrik asko

Aesco, Trabajadoras No Domesticadas, Liga de Mujeres Saharuis, Ikusgai, SOS Racismo, Disabi, Rif, Ongi Etorri Errefuxiatuak