Tarajal, ez dugu ahaztu!
10 urte bete dira Tarajaleko Tragediatik, 10 urteko mina, zigorgabetasuna eta bidegabekeria, baina baita 10 urteko borroka,erresistentzia eta indar kolektiboa ere. Beste urte batez, Areatzako pasealekuan bildu gara 2014ko otsailaren 6an Ceutan hil zituzten 14 anai-arreben heriotza salatzeko eta justizia eskatzeko: Yves, Samba, Daouda, Armand, Luc, Roger Chimie, Larios, Youssouf, Ousmane, Keita, Jeannot, Oumarou, Blaise eta beste kide bat.
Hondartza hartan, duela 10 urte, Guardia Zibilak gomazko bolak jaurti zituen, istiluen aurkako materiala jaurti zuen eta Ceutako kostaldera iristen saiatzen ari ziren 14 pertsona hil zituen. Beste 23 pertsona hondartzatik bertatik itzuli zizkieten Marokoko agintariei, inolako prozedura formalik erabili gabe. Agintariek ez zieten lagundu eta ez ziren familiekin harremanetan jarri. Urte hauetan, salaketak salaketa, agintariek ez dituzte gertaera horiek behar beste ikertu, ez da erantzukizunik argitu eta kasua itxi egin da. Familiak erantzunik gabe eta justiziarik gabe utzi dituzte.
Tarajaleko tragedia ez da kasu isolatua, sistema gaizto, arrazista, kolonial eta supremazista zuri baten parte da, eta gorputzak, bizitza beltzak, magrebtarren bizitzak eta bizitza migratzaileak gutxiesten eta hiltzen ditu: ez ditu haien heriotzak ikertzen eta ez du ezer egiten errepikatzena saihesteko. 2023an 6.600 biktima baino gehiago izan ziren gure kostaldera iristeko ahaleginetan.
Gugandik oso gertu, iparraldeko mugan, pertsona askok hil dira Bidasoa ibaiko uretan, Irundik Hendaiara gurutzatzen saiatzeagatik: berriz ere, mugako politika arrazistek erailak. Mugak ez dira eskubiderik eta heriotzarik gabeko guneak, eta oraindik ere ez dago horrelako tragediak saihesteko legezko bide segururik.
Horregatik guztiagatik, honako hau salatzen dugu:
-Arrazakeria bere forma guztietan, baina gaurko egun batez ere, mugetako bizitza migratzaileen aurka egiten duena, erakundeen eta mugako politiken bidez.
-Salatu nahi dugu "Migrazioen eta Asiloaren Europako Ituna", bateraezina baita giza eskubideekin. Itun horrek, ekidin daitezkeen tragediak, Tarajalekoa eta A24koa kasu, errepikatzen jarraitzea eragingo du.
-Salatu nahi dugu Espainiako estatuak ez duela bere gain hartzen itsasoan eta bere mugetan gertatutako milaka heriotzen erantzukizuna.
-Ceutako eta Melillako hondartzetan etengabe gertatzen diren heriotzak eta desagertzeak salatzen ditugu, baita gertatzen jarraitzen duten zigorgabetasuna ere.
-Mugak kontrolatzeko eta kanpora ateratzeko garapenerako lankidetza-politiketan dagoen neokolonialismoa salatzen dugu.
-Migratzaileen instrumentalizazioa eta haien gorputzen esplotazioa salatzen dugu.
-Jarrera arrazistak eta xenofoboak salatzen ditugu, gorroto-diskurtsoak errepikatzen dituztenak, migratutako pertsonak kriminalizatzen dituztenak eta desberdintasunak elikatzen dituztenak.
-Etxerik gabeko eta erroldarik gabeko migratzaileen egoeraren aurrean erakunde publikoek erantzunik falta salatzen dugu.
-Azkenik, Ertzaintzak eta Udaltzaingoak migratzaileenganako erabiltzen duten indarkeria salatzen dugu, Euskal Herrian gora egiten ari diren pertsona migratu eta arrazializatuei bide publikoan, atarietan eta garraiobideetan miaketak egiteagatik.
Eta eskatzen dugu:
-Estatuak bere gain hartzea Tarajaleko heriotzen gaineko erantzukizuna, biktimak konpontzea eta ez errepikatzeko mekanismoak ezartzea mugetako bizitzak babesteko.
-Tarajaleko biktimen senideei hilobia bisitatzeko eta seme-alaben gorpuen patuari buruz erabakitzeko aukera ematea.
-Baliabide eta aurrekontu publikoak hobeto kudeatzea eskatzen dugu, gehiago inbertituz pertsona migratu eta errefuxiatu guztientzako harrera duina, etxebizitza eta elikadura eskaintzen duten gizarte-politiketan.
-Hego globaleko herrialdeekin bidezko harremanak sustatzea eta bertako baliabide naturalen espoliazioa etetea.
-Mugetako indarkeriaren erabilera etetea, itsasoan bizitza guztien erreskatea bermatzea eta pertsona guztien zirkulazio askerako eskubidea aitortzea.
-Eusko Jaurlaritzak, hiru foru-aldundiek, udalek eta euskal erakunde publikoek politika bidezkoak eta arrazakeriaren aurkakoak bultzatzea. Beste urte batez, hemen bildu gara oihu egiteko bizitza guztiek axola dutela, bizitza migratzaileek inporta dutela, bizitza beltzek axola dutela. Bizitza beltzak eta bizitza migratzaileak errespetatuak eta duinak izan daitezen, behar adina hamarkada borrokatzen jarraituko dugu. Mugetako biktima guztien alde biltzen eta ahotsa altxatzen jarraituko dugu. Justizia eta egia eskatzen jarraituko dugu, beraientzat eta haien familientzat.
Tarajal, ez dugu ahaztu! 10 urte egia, justizia eta erreparazioa eskatzen.
XI marcha por la dignidad Bilbo
Leave A Comment