Guk, erbesteratuen eskubideekin konprometitutako erakunde, kolektibo eta sareok, eta 2022ko iraileko Bruselarako Martxaren topaketa eta mobilizazio transnazionaletan parte hartu ondoren, komunikatu bateratu hau argitaratu dugu, abenduaren 18ko Migratzaileen Nazioarteko Eguna dela eta.

Euskal Herrian eta Estatu Espainiarrean, oraindik ere salatzen dugu Estatuko gobernuak uko egiten diola ekainaren 24an Maroko eta Melillaren arteko mugan izandako dozenaka heriotzengatik bere erantzukizunak bere gain hartzeari, batzuk Espainiaren erantzukizunpeko lurraldean, eta indartu egiten duela Marokoko monarkiarekiko, eta Afrikako beste estatu batzuekiko lankidetza, pertsona migratzaileen errepresioa. Politika horiek berretsi egiten dute gure gobernuak eta Europar Batasuneko gobernu guztiek eskubideak mugatzeko eta egoitza-baimena duten erbesteratuak kriminalizatzeko duten borondatea, eta ehunka edo milaka heriotza eragiten dituzte lan-esplotazioko ibilbide eta egoeretan, bai eta egoera irregularrean dauden eta gobernuak erregularizatzeari uko egiten dion pertsona mota guztietan ere.

Aurrekoa immigrazioa kontrolatzeko eta sailkatzeko politikak gogortzeko mundu-mailako joeraren ondorio da, kosta ahala kosta. Abenduaren 18an ospatzear gaudela, bat gatoz egiaztapen horrekin: urtea berriz ere markatu dute eskubideak murrizteak, kriminalizazioak, kanporatzeak eta herrialdean legez kanpo lekualdatu eta geratzen diren pertsonen aurkako eguneroko indarkeriak; mugetan heriotza eta desagertze berriak izan dira, Erdialdeko Amerikatik Balkanetaraino, Saharatik eta Mediterraneotik igarota. Joan den ekainaren 24an, Marokon, 37 pertsona hil ziren Melillako hesia zeharkatzeko ahaleginean: lurreko muga horretan inoiz izan den hildako kopuru handiena.

Azaroaren 2an, automatikoki berritu zen Italiaren eta Libiaren arteko akordioa, Mediterraneo erdialdeko migrazioa saihesteko, eta harekin batera migratzaileak oztopatzeko sistema, trafikoa eta duela urte batzuetatik dokumentatutako tortura. Bitartean, FRONTEXen hedapenak Balkanetan edo Afrikan jarraitzen du, OLAFek eta erakunde askok agentzia zalantzan jarri arren. Agentzia hori Ipar Itsasoko kostaldean ere badago, eta, bitartean, Frantziako eta Erresuma Batuko erreskate-zerbitzuek 2021eko azaroaren 24an Mantxako kanalean izandako hondoratzean izan zituzten erantzukizunak jasotzen ditu zigor-txosten batek. Ukrainako gerratik ihes egiten duten pertsonei elkartasuna adierazteko adierazpenak, denontzako harrera hobea izateko itxaropena piztu zezaketenak, selektiboak izan dira, Europar Batasunaren eta estatu kideen migrazio-politiken azpian dagoen arrazakeriaren eta oportunismo politiko eta ekonomikoaren lekukotza argia emanez.

Horrela, tokiko mailatik nazioz haraindiko mailaraino, elkartasuna antolatzen da eta migratzaileen kolektiboen, pertsonen eta elkartasunezko elkarteen, sindikatuen eta tokiko agintarien arteko aliantzak indartzen dira. Borroka horiek era askotakoak dira: laguntza eta erresistentzia migrazio-ibilbideetan zehar, bizileku-baimena duten pertsonak mobilizatzea erregularizatzeko, Hego Munduko baliabideen eta herrien ustiapen kolonialaren aurkako kanpainak, migrazioaren eta elkartasunaren kriminalizazioaren aurkako laguntza juridikoa, konfinamenduaren eta deportazioen aurkako defentsa. Elkartasuna, senideekin batera, lurreko eta itsasoko ibilbideetan desagertutako pertsonak gogoratzeko ere antolatzen da, oroimenaren bidez. Azkenik, gure mugimenduak lanean ari dira alternatibak eraikitzeko eta giza eskubideetan oinarritutako politikak, harrera-politika duinak eta iraunkorrak sustatzeko. Migrazioari eta Asiloari buruzko Europako Itunari erantzunez, zeinak eskubideak arbuiatzeko eta ukatzeko logika baino ez baitu bermatzen, erakunde ugarik munduko elkartasun-itun bat eskatzen dute.

Beraz, abenduaren 18aren bezperan, Estatu asko martxan jartzen tematzen diren errepresio-politikak argi eta garbi salatzen ditugu, segurtasun- eta armamentu-enpresen eta nazioarteko erakundeen konplizitatearekin, oinarrizko eskubideak eta milaka giza bizitza desafiatuz. Horregatik, honako hau ESKATZEN DUGU: Errepresioaren muga-erregimena berehala amaitzea eta giza duintasunaren eta eskubide-berdintasunaren errespetuan oinarritutako migrazio-politikak aplikatzea.